بسياري از حوادث و رويدادهاي آينده قابل پيشبيني و انقياد هستند. دخالت انسان در اين روند موجبات تغيير و تحوالت مطلوب را ايجاد خواهد كرد. اما در اغلب موارد اشتغال به زمان حال و تالش در جهت رفع مشكالت موجود، مانع از آن ميشود كه مديران و تصميمگيرندگان به آينده بيانديشند؛ حال آنكه مشکلات كنوني ناشي از عدم شناخت آيندهایي بوده است كه اينک “زمان حال” ناميده ميشود. به بيان روشنتر، بحرانها و مشكالت كنوني، موجه ترين دليل برای انديشيدن پيرامون درباره ی آينده است.
ناگفته پيداست كه بحرانهاي امروز نتيجه ی قهری نپرداختن به موانع و مشكالت، قبل از بروز آنها به شكل بحران است. عامل ديگري كه پرداختن به آينده را اجتناب ناپذير ميسازد، در سرعت تحولات نهفته است. تحوالت حيرت آور عصرحاضر، ناشي از دگرگونی هاي شگفت در حوزه ی فناوری و روند شتابناک جهانی شدن ميباشد. شايد تحول در فناوري عمده ترين نقش را در ايجاد چنين فضايی ايفا ميكند، زيرا تحول فناوری به مثابه تغيير در شئون و ابعاد مختلف زندگي است. بايد توجه داشت كه حضور عالمانه در روند تحولات آينده، كاهش تهديدات و افزايش فرصتها و گزينه ها، نيازمند رويكردی آينده پژوهانه است كه امكان كنشگری در رخدادهای آينده را فراهم ميسازد.
امروزه تغييرات با نرخ سريعتری بوقوع ميپيوندند. تغييرات فناوری و متعاقبا تغيير در ديگر جنبه های زندگی، افزايش روز افزون وابستگی متقابل كشورها و ملل، تمركز زدايی جوامع و نهادهای موجود كه بدليل گسترش فناوری اطلاعات شتاب بيشتری يافته است، تمايل روزافزون به جهانی شدن به همراه حفظ ويژگيهای ملی، قومی، فرهنگی و بسياری عوامل ديگر، لزوم درک بهتر از “تغييرات” و ” آينده” را براي دولتها، كسب وكارها، سازمانها و مردم ايجاب ميكند.
آينده اساسا قرين به عدم قطعيت است. با اين همه آثار و رگه هايی از اطلاعات و واقعيات كه ريشه در گذشته و حال دارند، ميتوانند رهنمون ما به آينده باشند. ادامه ی ” تصميم گيري صرفا چندين آينده محتمل بر اساس تجارب گذشته ” ، غفلت از رصد تغييرات آتی را در پی خواهد داشت و با تلخكامی روبرو خواهد شد. عدم قطعيت نهفته در آينده براي بعضی، توجيه كننده عدم دور انديشي آنان است و برای عده ای ديگر منبعی گرانبها از فرصتها.
ما در مطالعات آینده پژوهی خود به فرصت ها و تهدیدها و آینده های محتمل خواهیم پرداخت. البته تمام دید ما به آینده از نقطه نظر برندینگ می باشد
